„Pokonaliśmy pokusę przełożenia 63. Festiwalu Warszawska Jesień na rok następny i organizacji jej tylko w Internecie” – powiedział Jerzy Kornowicz, dyrektor imprezy.
Tegoroczna edycja trwała od 18 do 26 września w warszawskich salach koncertowych. Transmisje koncertów można było śledzić także w sieci.
Podczas festiwalu zaprezentowana została twórczość 50 kompozytorek i kompozytorów. „Temat przewodni Warszawskiej Jesieni – Muzyka i język – odnieść można do wielu obszarów myśli i aktywności ludzkiej. Muzyka jest językiem, ale i język niesie własną muzykę” – mówił dyrektor festiwalu Jerzy Kornowicz na konferencji prasowej inaugurującej festiwal.
W czasie tegorocznej edycji, zaprezentowała się młoda generacja kompozytorów, w sumie publiczność miała poznała twórczość 50 kompozytorek i kompozytorów, muzyka 23 z nich po raz pierwszy zagościła na Warszawskiej Jesieni. Odbyły się 23 światowe premiery, wystąpiło pięć orkiestr, dwa chóry, dziewięć zespołów, solistki i soliści.
Jerzy Kornowicz przypomniał także, że 63. Warszawska Jesień była pierwszą bez obecności Krzysztofa Pendereckiego” – „Jego utwory, od „Strof”, którymi debiutował na festiwalu w roku 1959, przez ponad pięćdziesiąt dzieł kolejnych, tworzyły historię Warszawskiej Jesieni, tak jak tworzyły też historię nowej muzyki. (…)
Na festiwalu Krzysztof Penderecki będzie został przypomniany utworem Ecloga VIII”.
Wszystkie wydarzenia 63. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej były również transmitowane lub możliwe do odtworzenia jako nagrania.
Nurtowi głównemu festiwalu towarzyszyła Warszawska Jesień Klubowo oraz po raz dziesiąty – Mała Warszawska Jesień.
„Warszawska Jesień” jest festiwalem z ogromną tradycją. Jest to jedyny w Polsce festiwal o randze i skali międzynarodowej poświęcony muzyce współczesnej, przez wiele lat jedyna tego rodzaju impreza w środkowej i wschodniej części Europy.
Festiwal organizowany jest przez Związek Kompozytorów Polskich, a nad programem kolejnych edycji pracuje Komisja Repertuarowa powoływana przez Zarząd Związku, w swej pracy od niego niezależna. Jest więc to festiwal pozarządowego stowarzyszenia, ale przy tym międzynarodowy i organizowany pro publico bono.
Patronatem honorowym 63. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” objęli wicepremier prof. Piotr Gliński, minister kultury i dziedzictwa narodowego oraz Prezydent miasta stołecznego Warszawy Rafał Trzaskowski.
Pomysł zorganizowania festiwalu powstał w 1955, na forum Związku Kompozytorów Polskich. Zamiarem pomysłodawców – Tadeusza Bairda i Kazimierza Serockiego, było zapoznanie polskiej publiczności z nowoczesną muzyką zachodnią i przerwanie izolacji, w jakiej znalazły się polskie środowiska artystyczne w latach stalinowskich oraz przeciwstawienie się ideologii socrealizmu. Główne założenia programowe to prezentacja nowej muzyki światowej i polskiej, wspomaganie rozwoju muzyki polskiej oraz przedstawianie bieżących tendencji obecnych w muzyce.
Pierwszy festiwal trwał od 10 do 20 października 1956, zbiegając się z październikową odwilżą polityczną w Polsce.
Początkowo festiwal planowano jako biennale, toteż następny odbył się dopiero w 1958, ale później „Warszawskie Jesienie” odbywały się już co roku, z wyjątkiem 1982 (z uwagi na stan wojenny). Od 1959 program festiwalu układa komisja repertuarowa, powoływana przez Zarząd Główny Związku Kompozytorów Polskich. Rekordowo długo, bo przez 37 lat, członkiem tej komisji był Witold Lutosławski; w latach 1960–1965 był też pierwszym jej przewodniczącym. Za życia Lutosławskiego jego utwory były wykonywane na festiwalu aż 49 razy, tym samym był najczęściej grywanym polskim kompozytorem podczas „Warszawskiej Jesieni”.
W czasach PRL festiwale stały się „oknem wystawowym” muzyki polskiej, a z czasem wschodnioeuropejskiej w ogóle dla muzyków i krytyków przybywających na nie z Zachodu, a zachodniej awangardy – dla publiczności polskiej. Przyczynił się też do rozwoju tzw. polskiej szkoły kompozytorskiej.
We wrześniu 2017 „Warszawska Jesień” obchodziła swoje 60-lecie. W jubileuszowej edycji festiwalu odniesiono się w równej mierze do współczesnych zagadnień artystycznych, jak i retrospektywnych.
Obecnie „Warszawska Jesień” nadal jest postrzegana jako festiwal twórczy, z olbrzymim dorobkiem i prestiżem.
źródło: PAP; http://warszawska-jesien.art.pl; www.zkp.pl; Wikipedia
